கங்குல் = இருள், இரவு

கங்குல் = இருள், இரவு

  கங்குல்  யானைக் காலில்  படுத்தினும்  படுக்கலாம்
சுடர்  விழிப் பகுவாய சிங்க  வாயிடைச்  செலுத்தினும்  செலுத்தலாம் -தென் புலத்தவர்  கோமான்
வெங்கண்  நரகிடை  வீழ்த்தினும்  வீழ்த்தலாம்              விடையேறும்   எங்கள்  நாயக  தமிழறியார்கள்  முன்
இயம்புதல்  தவிர்ப்பாயே

  கங்குலும் பகலும் கண்டுயி லறியாள்
கண்ணநீர் கைகளால் இறைக்கும்

  எல்லை கழிய முல்லை மலரக்
கதிர்சினந் தணிந்த கையறு மாலையும்
இரவரம் பாக நீந்தின மாயின்
எவன்கொல் வாழி தோழி
கங்குல் வெள்ளம் கடலினும் பெரிதே

கங்குல் வெள்ளம் =இரவாகிய வெள்ளம், கடலைக் காட்டிலும் பெரியது

  தயங்கு இணர்க் கோதை தன்மேல் தண் என வைத்த மென்தோள்
வயங்கு இணர் மலிந்த தாரான் வருந்துறா வகையின் நீங்கி
நயம் கிளர் உடம்பு நீங்கி நல் உயிர் போவதே போல்
இயங்கு இடை அறுத்த கங்குல் இருள் இடை ஏகினானே