இயேசு காவியம்

துல்லிய பட்டுப் போன்ற
     தூயவள் மரியாள் கையில்
மெல்லிய பாலன் இயேசு
     விளக்கெனப் புன்ன கைத்தான்!
நல்லவர் உள்ளம் போல
     நலம்பெறப் பிறந்த செல்வன்
இல்லைஎன் னாத வாறு
     இருகரம் விரித்து நின்றான்!


மாணிக்கத் தொட்டிலுக்கு வாய்க்காத
           பெருமையெல்லாம்
ஆநிரைத் தொழுவினுக்கு ஆரளித்தார்
           எங்கோவே!

அடுத்தவர் இடத்தில் அன்பு காட்டியும்
ஆடல் பாடல் அணுகா திருந்தும்
இழந்தோர் இடத்தே இரக்கம் மிகுந்தும்
ஈகை உதவி இதயம் மலர்ந்தும்
உறவோர் இடத்து உள்ளன்பு வைத்தும்
ஊரார் புகழப் பணிவுடன் நடந்தும்
என்றும் தந்தை எதைச்சொன் னாலும்
ஏற்று முடித்தும் இயல்புற வாழ்ந்தும்
ஐயம் தவிர்க்க ஆசானை அணுகியும்
ஒத்த வயதே உடையோர் இடத்து
ஓதும் பொருளில் உயர்ந்தே நின்றும்                                         
கன்னித் தாயின் காலடி வணங்கியும்
காலம் அறிந்து கணக்குற வாழ்ந்தும்
கிட்டா தாயின் வெட்டென மறந்தும்
கீழோர் மேலோர் பேதம் இன்றியும்
குணத்தில் தேவகு மாரனென் றுலகம்
கூப்பி வணங்கக் குறைகள் இலாமலும்
கெட்ட பழக்கம் எட்டா நிலையில்
கேடுகள் எதையும் நாடா தளவில்
கைத்தலத் துள்ளே காலத்தை அடக்கியும்
கொஞ்சி வளர்ந்து குழந்தையில் இருந்து
கோமகன் வயதில் ஆறிரண் டடைந்தார்!