செத்தை  என்பது செற்றை என்ற  சொல்லில் இருந்து நாளடைவில் மருவியது . ஒற்றை என்ற சொல் ஒத்தை  ஆனதுபோல் .  

                                                                     பெரும்பாணாற்றுப்படை
                                                                         
மறி  என்றால் ஆடு , குளகு  என்றால் இலை , அரையாத்த குறுங்கால் என்றால் இடுப்பளவு உயரமுள்ள கம்பு . இடுப்பளவு கம்பில் இலையை கட்டினால் தான் ஆடு முயற்சி செஞ்சு சாப்பிடும் இல்லை என்றால் மிதித்து வீணடிக்கும் . கம்பில் இருக்கும் இலை தழைகளை உண்ணும் போது வீட்டு வாசலில் சிதறிக்கிடந்த  இலை தழை மிச்சம்  செற்றை என்று  குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது .

When  leaves (food for goat) are tied to a stick which is at the hip level (exactly the height where the goat could reach for it), the goat tries to eat it, and while eating there are wasted leaves and plant waste that are scattered around and this  is referred to as setthai (settrai) 

                                                                          புறநானூறு

சிறை என்பது பருத்திக்காய் மேல் தோல் . செற்றை என்பது அது உடைந்தால் வரும் தூசி .
ஒரு  பருத்தி  நூல் திரிக்கும் பெண், காலையில் எழுந்தவுடன் விளக்கேற்றி சுத்தம் செய்யும் போது அங்குள்ள பருத்திக்காய் மற்றும் தூசி  சுத்தம் செய்வதுபோல் உள்ள காட்சி புறநானூற்றுப் பாடலில் இடம்பெற்றுள்ளது .

When a woman who sews cotton wakes up in the morning, lights the lamp and cleans the cotton seeds and the waste that comes out of the cotton seeds,

                                                                          
                                                                              தேவாரம்
திருநாவுக்கரசர் - மனிதனை  ( தன்னை) குப்பை என்று குறிப்பிடுகிறார். செத்தை  என்பது இங்கு பயனற்ற  குப்பை என்று பொருள்.  

Thirunavukarsar refers to humans in general as useless garbage. The word "setthai" here means its unwanted waste.

     
                                                                         கந்தர்  அந்தாதி
செற்றை எனும் மீன் இனம் திகழ்கின்ற வயல்கள் ,பூஞ்சோலைகள் என்று பொருள்.
The fields and marshlands which is filled with Setrai ( freshwater fish)